Umów się na wizytę

- Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Sp. z o.o.) – forma prawna przedsiębiorstwa utworzonego przez jedną lub więcej osób, zwanych wspólnikami, które odpowiadają za zobowiązania przedsiębiorstwa w ograniczonym zakresie; licznie spotykana w krajach Europy, w tym w Polsce. Regulowana według kodeksu spółek handlowych, zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym jako instytucja pożyczkowa posiadająca numer wpisu do rejestru prowadzonego przez Komisje Nadzoru Finansowego.

- osoba fizyczna będąca konsumentem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2016 poz. 380 z późn. zm.), która zawarła z Pożyczkodawcą Umowę Ramową

umowa, w ramach której pożyczkodawca oddaje na własność pożyczkobiorcy pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku, a pożyczkobiorca zobowiązuje się do oddania tej samej ilości pieniędzy lub rzeczy (tego samego gatunku i jakości) po upływie ustalonego w umowie czasu (art. 720 § 1 kc). Umowa taka jest jedną z najbardziej popularnych umów w obrocie gospodarczym. Jest jednocześnie podstawową i najprostszą czynnością kredytową

oprocentowanie nominalne jest to stopa procentowa, która określa koszt odsetek z wnioskowej kwoty kredytu. Art. 359. § 1. Odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego właściwego organu.
§ 2. Jeżeli wysokość odsetek nie jest w inny sposób określona, należą się odsetki ustawowe.
§ 2[1]. Maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego (odsetki maksymalne).
§ 2[2]. Jeżeli wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej przekracza wysokość odsetek maksymalnych, należą się odsetki maksymalne.
§ 2[3]. Postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać przepisów o odsetkach maksymalnych, także w razie dokonania wyboru prawa obcego. W takim przypadku stosuje się przepisy ustawy.
§ 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość odsetek ustawowych, kierując się koniecznością zapewnienia dyscypliny płatniczej i sprawnego przeprowadzania rozliczeń pieniężnych, biorąc pod uwagę wysokość rynkowych stóp procentowych oraz stóp procentowych Narodowego Banku Polskiego.

- art. 481. § 1. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.
§ 2. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.
§ 3. W razie zwłoki dłużnika wierzyciel może nadto żądać naprawienia szkody na zasadach ogólnych.

- całkowity koszt kredytu to wszelkie koszty, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt konsumencki. Chodzi w szczególności o odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże (jeżeli są znane kredytodawcy) oraz koszty usług dodatkowych w przypadku gdy ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu (np. koszty składek ubezpieczeniowych).

wypłacony kapitał kredytu konsumenckiego wraz z wszelkimi kosztami, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt konsumencki. Chodzi w szczególności o odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże (jeżeli są znane kredytodawcy) oraz koszty usług dodatkowych w przypadku gdy ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu (np. koszty składek ubezpieczeniowych).

– suma wszystkich środków pieniężnych, które kredytodawca udostępnia konsumentowi na podstawie umowy o kredyt. Będzie to zarówno kwota, którą bank wypłaci konsumentowi „na rękę”, ale i kwota, którą przeleje np. na spłatę poprzedniego kredytu konsumenta lub na konto sprzedawcy za towar lub usługę, które konsument kupuje na kredyt.

- jest to grupa danych ustalana przez kredytodawcę lub pośrednika kredytowego, określona dla danego typu umowy o kredyt konsumencki. Przy określaniu reprezentatywnego przykładu kredytodawca czy pośrednik kredytowy określa warunki umowy o kredyt konsumencki, na których kredytodawca lub pośrednik kredytowy spodziewa się zawrzeć co najmniej dwie trzecie umów danego rodzaju, przy uwzględnieniu przez te umowy średniego okresu kredytowania, całkowitej kwoty kredytu i częstotliwości występowania na rynku umów danego rodzaju.

- jednolity formularz zawierający podstawowe informacje dotyczące umowy kredytu konsumenckiego stosowany przez wszystkich kredytodawców i pośredników kredytowych. Ustawa o kk przewiduje trzy formularze: formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego, formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego w rachunku oszczędnościowo–rozliczeniowym, formularz informacyjny dotyczący kredytu zabezpieczonego hipoteką. Przez to, że każdy kredytodawca lub pośrednik kredytowy musi stosować ten sam wzór formularza informacyjnego, konsument może łatwiej porównać ofertę kilku przedsiębiorców.

– ocena zdolności konsumenta do spłaty zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami w terminach określonych w umowie o kredyt konsumencki, dokonywana przez kredytodawcę.

- materiał lub urządzenie służące do przechowywania i odczytywania informacji przekazywanych konsumentowi w związku z zawieraną umową o kredyt, przez czas odpowiedni do celów, jakim informacje te służą, oraz pozwalające na odtworzenie tych informacji w niezmienionej postaci. Może to być zarówno dokument papierowy jak i w postaci elektronicznej zapisanej przykładowo na płycie CD czy nośniku pamięci (pendrive).

– stopa oprocentowania służąca za podstawę ustalenia oprocentowania kredytu, odnosząca się do minimalnego oprocentowania podstawowych operacji otwartego rynku prowadzonych przez Narodowy Bank Polski, ustalana przez Radę Polityki Pieniężnej, ogłaszana w Dzienniku Urzędowym Narodowego Banku Polskiego. Można ją znaleźć na stronie www.nbp.pl Ponadto kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany do udostępniania informacji o wysokości stopy referencyjnej w lokalu służącym do obsługi konsumenta, jeżeli zawiera z konsumentem umowę o kredyt, zgodnie z którą wysokość stopy oprocentowania kredytu uzależniona jest od wysokości stopy referencyjnej.

jest to wartość wyrażona w procentach, która określa, w jakiej wysokości w stosunku rocznym (rocznie) kredytodawca naliczy konsumentowi odsetki od udzielonego kredytu (całkowitej kwoty kredytu). Stopa oprocentowania kredytu może być stała lub zmienna.

- całkowity koszt kredytu ponoszony przez konsumenta, wyrażony jako wartość procentowa całkowitej kwoty kredytu w stosunku rocznym.

- określa terminy płatności raty oraz wysokość poszczególnych rat.

- Celem ustanawiania zabezpieczenia jest zapewnienie pożyczkodawcy zwrotu należności z tytułu udzielonych kredytów konsumenckich wraz z odsetkami, prowizjami i innymi kosztami, w przypadku nieuregulowania zobowiązań przez dłużnika w umownym terminie. Ustanowienie zabezpieczenia ma zapewnić pożyczkodawcy dochodzenie roszczeń, zwiększa wartość aktywów, z których bank może się zaspokoić (w przypadku zabezpieczenia przez osoby trzecie – poręczycieli), daje też możliwość zaspokojenia się z obciążonych rzeczy bez względu na to, czyją stały się własnością (w przypadku ustanowienia tzw. ograniczonych praw rzeczowych – umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie lub zastawu). Posiadanie aktywów stanowiących zabezpieczenie ułatwia, a często umożliwia ustanowienie satysfakcjonującego pożyczkodawcę zabezpieczenia.

- § 1. Jeżeli jedna ze stron, wyzyskując przymusowe położenie, niedołęstwo lub niedoświadczenie drugiej strony, w zamian za swoje świadczenie przyjmuje albo zastrzega dla siebie lub dla osoby trzeciej świadczenie, którego wartość w chwili zawarcia umowy przewyższa w rażącym stopniu wartość jej własnego świadczenia, druga strona może żądać zmniejszenia swego świadczenia lub zwiększenia należnego jej świadczenia, a w wypadku gdy jedno i drugie byłoby nadmiernie utrudnione, może ona żądać unieważnienia umowy. § 2. Uprawnienia powyższe wygasają z upływem lat dwóch od dnia zawarcia umowy.

- konsument uprawniony jest do dokonania wcześniejszej spłaty kredytu konsumenckiego i uzyskania obniżenia całkowitego kosztu kredytu

- odmowa udzielenia pożyczki może wiązać się z negatywną historią kredytową lub zaległościami płatniczymi, zgłoszonymi do rejestrów dłużników, w przypadku odmowy udzielenia kredytu konsumenckiego pożyczkodawca zobowiązany jest do przekazania danych z wykonanego skoringu oraz bazy danych , z których pochodzą dane skoringowe.

- centralny organ administracji rządowej sprawujący nadzór nad rynkiem finansowym w Polsce. Powołany na mocy ustawy z dnia 21 lipca 2006 o nadzorze nad rynkiem finansowym.

- osoba fizyczna, która dokonuje czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością zawodową lub gospodarczą. Innymi słowy konsumentem w rozumieniu ustawy o k.k. jest osoba, która bierze kredyt „na cele prywatne” lub kupuje na kredyt towary i usługi przeznaczone na domowe czy osobiste potrzeby. Nie jest konsumentem osoba, która bierze kredyt na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, np. na zakup sprzętu do firmy.

- Ustawa o pozasądowym rozwiązywaniu sporów pozwala od 10 stycznia 2017 r. prościej i szybciej rozwiązywać konflikty z konsumentami.

sąd niepaństwowy orzekający w sporach cywilnoprawnych poddanych mu pod rozstrzygnięcie mocą zapisu na sąd polubowny. Sądy polubowne mogą orzekać:
- w sprawach o prawa majątkowe;
- w sprawach o prawa niemajątkowe, które mogą być przedmiotem ugody, z wyjątkiem spraw o alimenty.